نوشته‌های روی کفش مردانه کاترپیلار بر یک تقسیم اساسی بین کفش‌هایی که برای مردان و زنان ساخته می‌شوند تأکید می‌کنند: مردان ساده، محکم و کاربردی هستند، در حالی که کفش‌های زنانه تزئینی، شل و ول و غیر کاربردی هستند. در بین تمام کفش‌های مردانه، چکمه‌ها معمولاً ساده‌ترین، محکم‌ترین و کاربردی‌ترین کفش‌ها هستند.
در قرن هجدهم آنها به شدت در فضای باز استفاده می شدند و محققان به تصویر روستایی و اصلاح نشده آنها توجه کرده اند. این مقاله چکمه‌های مردانه نخبه قرن هجدهم در بریتانیا را مجدداً ارزیابی می‌کند و بر تداعی‌های نمادین پیچیده آن و اهمیت آن برای زندگی جنسیتی مردان تأکید می‌کند.
نوشته‌های مربوط به کفش‌ها بر یک تقسیم اساسی بین کفش‌هایی که برای مردان و زنان ساخته می‌شوند تأکید دارند: کفش‌های مردانه ساده، محکم و کاربردی هستند، در حالی که کفش‌های زنانه تزئینی، شلخته و غیر کاربردی هستند.
این مناسب نقش‌های اجتماعی است که دنیای مدرن برای مردان و زنان تجویز می‌کند: همانطور که جورجیو ریلو و پیتر مک‌نیل اشاره می‌کنند، کفش‌ها فوراً به‌عنوان مردانه یا زنانه قابل تشخیص هستند، «نه به دلیل تفاوت‌های عملکردی یا تنوع آناتومیکی بین جنسیت‌ها، بلکه به این دلیل که کفش‌ها یکی از راه هایی است که با آن هویت جنسیتی را می سازیم.
کفش ها چیزی بیش از اشیاء کاربردی هستند و به نشانه های فرهنگی قدرتمندی تبدیل شده اند، اما به طور متناقض یکی از نشانه های کلیدی کفش “مردانه” بسیار کاربردی آن است. بنابراین کفش‌ها این پتانسیل را دارند که چیزهای زیادی درباره مردانگی به ما بگویند، اما در حالی که آثار ارزشمندی در دوره‌های دیگر وجود داشته است، 4 هنوز چیزهای زیادی درباره قرن هجدهم وجود دارد. بنابراین، این مقاله به بررسی چکمه‌های نخبه مردانه قرن هجدهم می‌پردازد تا مفاهیم گرجی از مردانگی، بدن و خود را روشن کند.
در این مقاله، من می‌خواهم این کلیشه از چکمه مردانه ساده و کاربردی را به تصویر بکشم. من این کار را با کاوش در پیوندهای نمادین پیچیده چکمه از اوایل قرن هجدهم تا اوایل قرن نوزدهم، و اهمیتی که آنها برای زندگی جنسیتی مردان داشتند، انجام خواهم داد.
تا حدی، داستانی از سبک‌های در حال تکامل است، و در واقع نوشتن تاریخی روی کفش به طور سنتی این رویکرد را در پیش گرفته است، و بر تحولات طراحی و تولید کفش به روش زمانی گسترده تمرکز دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.