ظاهراً میانوعدهی سالم و بیگناه دوران کودکی که در یک جعبه قرمز کوچک عرضه میشود، در واقع یک غذای قطبیکننده است که میتواند باعث شود حتی همکاران صمیمانه صدای خود را از یکدیگر بلند کنند.
کشمش سبز عمده را می توان از بازار به راحتی تهیه کرد و آن را برای تمام سال مصرف کرد.
برخی از ما عاشق کشمش هستیم. برخی از ما فکر میکنیم که آنها به هیچ غذایی تعلق ندارند، مخصوصاً در کلوچهها که ممکن است به طرز ظالمانهای با چیپسهای شکلات اشتباه گرفته شوند.
با این حال، چیزی که همه ما می توانستیم روی آن توافق داشته باشیم این بود که کشمش طلایی بسیار برتر از همتای قهوه ای و چروکیده خود است.
آنها فقط طعم بهتری دارند. میوه ترند و در حالی که کشمش قهوهای معمولی میتواند خشک و دانهدار باشد البته خیلی شیرین نیست – کشمش طلایی طعم ظریفتری دارد و چاق و نرم است. می خواستیم بدانیم چرا.
یک افشاگری تکان دهنده: اولین و بزرگترین شگفتی که روزنامهنگاری تحقیقی ما به همراه داشت: کشمش طلایی و کشمش معمولی، همانطور که ما تصور میکردیم، از انواع مختلف انگور ساخته نمیشوند.
طبق وبسایت Sunmaid، تقریباً تمام کشمشهای آنها طلایی و قهوهای از انگور سبز رنگ بدون دانه تامپسون، که نوع غالب انگور در کالیفرنیا است، تهیه میشود.
پس تفاوت بین کشمش طلایی و کشمش معمولی چیست؟ تفاوت رنگ کشمش طلایی و کشمش معمولی از نحوه خشک شدن آن ها ناشی می شود.
طبق گفته هارولد مک گی در کتاب «در مورد غذا و پخت و پز»، کشمش های ساخته شده در ایالات متحده معمولاً روی کاغذ گذاشته می شوند و حدود سه هفته در آفتاب خشک می شوند که باعث قهوه ای شدن آن می شود.
مک گی توضیح می دهد که واکنش قهوه ای شدن توسط دماهای بالاتر تسریع می شود. برخلاف کشمش قهوهای معمولی، کشمش طلایی در آفتاب خشک نمیشود، بلکه در آبگیریهای بزرگ در دماهای کنترلشده، با سطوح رطوبت کنترلشده، خشک میشود.
کشمش طلایی همچنین با آنتی اکسیدان دی اکسید گوگرد درمان می شود که معمولاً به دلیل خواص سلامتی و به عنوان نگهدارنده در میوه های خشک و شراب سفید استفاده می شود.
اینجا جایی است که به نظر می رسد هارولد مک گی با ما موافق است: “نتیجه یک طعم میوه ای تر و سبک تر است.” چاقی و آبدار بودن کشمش طلایی احتمالاً از کنترل دما و رطوبت نیز ناشی می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.